Dla większość pacjentów z anoreksją i bulimią charakterystyczne jest dążenie do doskonałości. Rodzice, opisując wcześniejszy rozwój dziecka, wskazują, że od dzieciństwa cechowała je wytrwałość, pragnienie, aby wszystko zrobić jak najlepiej, innymi słowy skłonność do perfekcjonizmu.
Nie ma w tym niczego złego, przeciwnie to motywuje do wysiłku, sprzyja koncentrowaniu się na zadaniu, powoduje, że osiąga się więcej sukcesów. Są tacy, u których tendencja ta nabiera jednak charakteru patologicznego. By nazwać wspomniane zjawisko wprowadzono pojęcie perfekcjonizmu klinicznego. Polega on na tym, że osoba wiąże własne poczucie wartości i pozytywną samoocenę z osiąganiem trudnych celów. Dąży do tego, aby mieć najlepsze stopnie w klasie, chce napisać najlepiej klasówkę, najlepiej wyglądać na imprezie itp. Idzie za tym stała rywalizacja z rodzeństwem i rówieśnikami, co wywołuje nieustające napięcie, głęboki lęk przed porażką, strach przed bezpośrednią konfrontacją. Dla rodziców i nauczycieli przeżycia dziecka są zazwyczaj niezrozumiałe. Jak to możliwe, aby ktoś kto ma sukcesy, kto bardzo dobrze sobie radzi w szkole, mógł się bać kolejnego sprawdzianu czy wywołania do odpowiedzi? Dlatego poziom stresu przeżywanego przez dorastającą dziewczynę lub chłopaka jest zwykle niedoceniany i nikt nie myśli o tym, że potrzebne jest jakieś wsparcie. Bywa, że ogromny lęk pojawia się przed maturą przez wielu postrzeganą jako „godzina prawdy", po której może nastąpić kompromitacja.U podstaw klinicznego perfekcjonizmu leży niska samoocena, wysoki samokrytycyzm, obawa przed odrzuceniem, tendencja do nadmiernego kierowania się opiniami zewnętrznymi. To, co istotne, to fakt, że odnoszone sukcesy nie budują poczucia własnej wartości i dobrego obrazu siebie, gdyż dziewczyna lub chłopak pomniejsza swoje znaczenie, wskazuje na rolę przypadku w swoich osiągnięciach. Warto jednocześnie zauważyć, że osoba z tendencją do perfekcjonizmu klinicznego, ma umiejętność konsekwentnego trzymania się ustalonych przez siebie założeń, więc gdy podejmuje decyzję o odchudzaniu jest bardzo prawdopodobne, że będzie ją wytrwale realizować, co może prowadzić do rozwoju zachowań anorektycznych.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz