Przyjęcie do szpitala może być trudną sytuacją dla całej rodziny. Nawet kiedy chore dzieci i ich rodzice dobrowolnie wyrażają zgodę na hospitalizację, świadomość, że będzie odbywać się w szpitalu psychiatrycznym, na oddziale, gdzie przebywają pacjenci z różnymi schorzeniami, może budzić niepokój.
poniedziałek, 29 listopada 2010
na czym polega leczenie
Anoreksja i bulimia psychiczna są chorobami, które muszą być leczone przez specjalistów. To, że pojawiają się najczęściej w okresie dorastania nie oznacza, iż znikną, kiedy dziecko stanie się dorosłe.
Jak zrozumieć chorujące dziecko
Opisane powyżej poczucie żalu i krzywdy u chorującego dziecka nie jest nieuzasadnione - trudno bowiem rodzicom zrozumieć chorobę, o której myślą, że pojawia się niejako „na własne życzenie" i nie jest związana z żadnymi zaburzeniami gastrycznymi, które uniemożliwiają spożywanie pewnych produktów lub zatrzymanie ich w żołądku.
Poczucie winy
Zazwyczaj dzieci z zaburzeniami odżywiania się mają poczucie winy w stosunku do rodziców, które może się nasilić po postawieniu diagnozy lekarskiej. Jest ono głównie związane z lękiem, zmartwieniem i cierpieniem dostrzeganymi w zachowaniach matki i ojca.
Zaprzeczanie chorobie
Opisane powyżej reakcje występują zarówno u rodziców, jak i u dzieci przejawiających problem z jedzeniem. U osób chorujących na anoreksję dominującą reakcją po usłyszeniu diagnozy jest zaprzeczenie, którego mechanizm już wcześniej został opisany.
Złość
Reakcja złości jest obok lęku, poczucia winy i bezradności również typową, bardzo często spotykaną reakcją w przypadku choroby dziecka. Nawet w sytuacji kiedy dziecko się przeziębi i ma katar lub kaszel, rodzice złoszczą się: „mówiłam, żebyś wkładał czapkę!"
Lęk i poczucie bezradności
Kolejną reakcją rodziców po potwierdzeniu diagnozy anoreksji i bulimii może być rozpacz i przerażenie. Rodzice stawiają sobie i specjalistom Pytania: „co teraz będzie?", „jakie są konsekwencje tej choroby?", „czy córka z tego wyjdzie?".
Czy mówić innym osobom o problemie?
Joanna choruje na anoreksję od trzech lat, a od półtora roku jest leczona ambulatoryjnie. Kiedy ograniczyła jedzenie i wyraźnie schudła, matka zaczęła ją namawiać, żeby więcej jadła - to nie odniosło żadnego skutku, więc powiedziała mężowi, że boi się o córkę i podejrzewa, że Joasia może mieć anoreksję.
Jak rozmawiać o problemie z dzieckiem
Wielu rodziców obawia się szczerej rozmowy z dziećmi na temat jakiegokolwiek problemu, którego tylko się domyślają lub wiedzą o nim od kogoś innego.
Co powinni zrobić rodzice, kiedy podejrzewają anoreksję lub bulimię u córki
Anoreksja i bulimia psychiczna to choroby, które rozwijają się powoli i często zdarza się, że pierwsze sygnały świadczące o pojawieniu się u dziecka zaburzeń odżywiania uchodzą uwagi rodziców.
Trauma
W ostatnich latach wraz z otwartym postawieniem problematyki molestowania seksualnego pojawiły się pytania, czy i w jakim stopniu doświadczenia z nim związane łączą się z anoreksją i bulimią psychiczną.
Rodzina
Rozwój dziecka rozpatruje się zawsze na tle rodziny, bada się, czy w jej funkcjonowaniu nie ma czegoś, co można łączyć z zachorowaniem. Warto podkreślić, Ze nie chodzi tutaj o to, by dowodzić, iż postępowanie najbliższych jest przyczyną anoreksji lub bulimii, gdyż wiadomo, że wiele czynników doprowadza do zapadnięcia na te choroby.
Dążenie do doskonałości
Dla większość pacjentów z anoreksją i bulimią charakterystyczne jest dążenie do doskonałości. Rodzice, opisując wcześniejszy rozwój dziecka, wskazują, że od dzieciństwa cechowała je wytrwałość, pragnienie, aby wszystko zrobić jak najlepiej, innymi słowy skłonność do perfekcjonizmu.
Nadwaga w dzieciństwie
Warto wiedzieć, że istnieją zewnętrzne okoliczności, które sprzyjają zaniżonej samoocenie. Do tych czynników na pewno należy nadwaga w okresie dzieciństwa. Dzieci otyłe spotykają się zazwyczaj z prześmiewczymi uwagami swoich rówieśników, niewybrednymi przezwiskami.
Niskie poczucie własnej wartości
Wiele badań pokazuje, że niskie poczucie własnej wartości i niska samoocena nasilają krytyczne widzenie siebie, niedostrzeganie atutów, pomniejszanie, a nawet lekceważenie swoich osiągnięć i umiejętności.
Proces dojrzewania
Największe nasilenie zachorowań na zaburzenia odżywiania przypada na okres dojrzewania. W przypadku anoreksji jest to 15-17 lat, natomiast bulimia występuje nieco później w wieku 18-20 lat. Stąd uważa się, że choroby te są związane z problemami, jakie w tym czasie przeżywają młodzi ludzie, szczególnie dziewczęta
Odchudzanie i diety
Warto zwrócić uwagę także na to, jak bardzo od kilku dekad zmieniło się postrzeganie odżywiania. Pojawiło się pojęcie zdrowej i niezdrowej żywności.
Czy tylko moda?
Niektórzy rodzice, zastanawiając się nad przyczynami zachorowania swojego dziecka, upatrują w modzie główny powód jego problemów. W mediach bowiem występują bardzo szczupłe, a nawet chude modelki, a w czasopismach obok zdjęć z modą znajdują się porady, jak osiągnąć i utrzymać bardzo szczupłą sylwetkę.
Dlaczego jedzenie staje się wrogiem ?
Od wielu lat badacze i klinicyści poszukują odpowiedzi na to pytanie. Analizują rozwój osobowości pacjentów, ich biografię, kulturę. W jakiej żyją, parametry biologicznego funkcjonowania.
Subskrybuj:
Posty (Atom)